Η Γλυκερία γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη, της Δυτικής Θράκης, το 2ο αιώνα μ.Χ.
Υπήρξε θυγατέρα του Μακάριου, ενός υψηλόβαθμου Ρωμαίου αξιωματικού. Από πολύ μικρή ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη και ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα. Η φήμη της εξαπλώθηκε, με αποτέλεσμα ο διοικητής Σαβίνος να την καλέσει να παρουσιαστεί μπροστά του. Η Γλυκερία, αφού σημείωσε το σχήμα του Σταυρού στο μέτωπό της εξαγριώθηκε ο ηγεμόνας. Την οδήγησε στο ναό των ειδώλων, για να προσευχηθεί και να την θυσιάσει στο Δία. Η Αγία προσευχήθηκε, αλλά η δύναμη της προσευχής της κατέλυσε το είδωλο του θεού Δία.
Ανάστατοι οι ειδωλολάτρες τη λιθοβόλησαν με μανία. Όμως, ως εκ θαύματος, ούτε μια πέτρα δεν την άγγιξε, με αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να πιστέψουν στον Αναστημένο Ιησού Χριστό.
Οι ειδωλολάτρες εξοργίστηκαν και την οδήγησαν σε ανηλεή βασανιστήρια και σε φυλάκιση που κράτησε για πολλές ημέρες.
Η Γλυκερία δεν πτοήθηκε από το βασανισμό της και με οδηγό τη πίστη της εμφανίστηκε ξανά, σε άριστη κατάσταση, μπροστά στον Σαβίνο, ο οποίος έμεινε έκπληκτος.
Αργότερα παρουσιάσθηκε ξανά στο δικαστήριο και ο δικαστής έδωσε εντολή να την βασανίσουν εκ νέου. Άγγελος Κυρίου βοήθησε την Αγία να μην πάθει τίποτα. Βλέποντας αυτά τα θεϊκά σημάδια ο δεσμοφύλακας της Λαοδίκιος ασπάστηκε τον χριστιανισμό.
Όταν η Γλυκερία αρνήθηκε να αποκηρύξει εκ νέου την πίστη της, ο Σαββίνος διέταξε να τη ρίξουν στα άγρια θηρία. Όμως, εκείνα τη σεβάστηκαν, αν κι ένα από αυτά τη δάγκωσε, με αποτέλεσμα να παραδώσει λίγες ημέρες αργότερα το πνεύμα. Τον καιρό εκείνο αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Αντωνίνος ο Ευσεβής (138-161).
Τελικά, η Γλυκερία ρίχτηκε στα λιοντάρια και παρέδωσε τη ψυχή της στο Θεό. Το ιερό λείψανό της παρέλαβε ο Επίσκοπος της Ηρακλείας Δομίτιος και το τοποθέτησε σε ευπρεπή τόπο κοντά στην πόλη, όπου αργότερα κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός.
Μαρτυρώνται πολλά θαύματα (ιάσεις και θεραπείες δαιμονισμένων) της αγίας σε όσους με πίστη κατέφευγαν να προσκυνήσουν το ιερό λείψανό της.
